წასვლისა
სოფელს მთვარისკენ გაუწვდია სველი თათები და უკვე ქარმაც სექტემბერი წელში მოტეხა... ხვალ დილით ისევ ქალაქისკენ მივემართები, შენ - ვერ მოდიხარ. თანდათან ცაში იზრდებიან ღრუბლის ჭუპრები, შემოდგომა კი დაყრდნობია სოფლის ხარიხებს. მე კვლავ ქარიან ამინდებზე გესაუბრები. შენ - ხმას არ იღებ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი