უიმედო ძღვენი

მე ისევ ჩუმად, წყაროსთან გიცდი,
როდის დაამჩნევ ბაგეს კოკაზე,
ფიქრებში მაგ ხალს ვაერთიანებ
სამად გადაშლილს, შენთან ლოყაზე.

დავეწაფები ცრემლებს, იისფერს,
ხელის გულებში ავავსებ ორმოს,
ის კი საკუთარ სამფლობელოში
ჩემ გარდა ამჩნევს, ჩემნაირს ორმოცს..