შენ ხარ - თვითობა

შენ ხარ - თვითობა

სახისმეტყველებას შენსას სული აცვია -  შენივე ხელებით შეკერილი,
სევდისგან ცრემლებს ღვრი,
ისეთ ძვირფასებს, ისეთს რომ...
მზის სინათლეზე ბრწყინავს,
როგორც სპეკალი...
თავად ხარ მზის ანარეკლი,
თავად ხარ ზღვა...
მთელი სამყარო ეტევა შენს თვალებში...
რადგან შენ ხარ - თვითობა! 
თუმც სულს ვერ იტევს შენი სხეული -  იღვრება, როგორც ამბროსია და ნექტარი...
მსურს დავეწაფო...
მსურს ...
გისახსოვრო 
იდუნას ვაშლები...
ფერებად, ჩემივე თმების...

ჟანა ანანიძე