***
უამური საღამოა კვლავაც, ქარი არღვევს ირგვლივ მხოლოდ დუმილს... მთვარე არ ჩანს, ყოფილიყო თუნდაც, ვერ შეცვლიდა სიბნელეს და წუხილს... სიბნელე რომ დააბოტებს გარეთ, ის სიბნელე დათარეშობს გულშიც, კვლავ მომმართავთ - თავი ერთხელ მანდეთ - გწადიათ, რომ ჩამისახლდეთ სულშიც... 2021
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი