***


უამური საღამოა კვლავაც,
ქარი არღვევს ირგვლივ მხოლოდ დუმილს...
მთვარე არ ჩანს, ყოფილიყო თუნდაც,
ვერ შეცვლიდა სიბნელეს და წუხილს...

სიბნელე რომ დააბოტებს გარეთ,
ის სიბნელე დათარეშობს გულშიც,
კვლავ მომმართავთ - თავი ერთხელ მანდეთ
- გწადიათ, რომ ჩამისახლდეთ სულშიც...

2021

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი