მუსიკოსების თალია

ქოხი დგას ტყეში ავსულიანი
და შიგ ბუდობენ მწარე ბგერები.
მეც მიქანებულს ჩამჯდარი დგანში
ნარ-ეკლიანი დავეძგერები.
და როცა ბერი ჩამოკრავს ზარებს,
გამოჩნდებიან მუსიკოსები,
ალით მოცულებს და მომძვინვარებს 
წინ დახვდებიან ალბინოსები.
ჰო, პაგანინიც მოცურავს ტალღას,
გაფითრებული ნიჩბებს აჩქარებს
და ცის საწყისში ვერ ამჩნევს ღალღას,
თუ სანაპიროს რა მიაქანებს.
შოსტაკოვიჩი ქოხშივე იცდის
თავისი მკრთალი სათვალეებით,
მიზრაფიანი ტკენით განიცდის,
როგორ დარბიან მათი დღეები.
ხმელეთზე არის უკვე ვივალდი
მიქელანჯელოს ქანდაკებებით
და ეშინია თუ განხილვადი
მატარებელი მასაც ერგება.
ქოხი დგას ტყეში ავსულიანი,
მაგრამ დღეები აღარ ჩერდება.