ერთი მიმავალი კაცის ისტორია

ამ კორპუსებსაც აქვს სუნი
ამდენი ადამიანის მარტოობის,
ამდენი თვლემის,
ღამის პეპლები რომ მინებს ეხლებიან
და ნაბიჯების ხმა ისმის ქუჩიდან
იმ ერთი მიმავალი კაცის სიჩუმეში.

ამ სიჩუმეს აქვს მანძილი,
რომელიც ტოლია მთების,
მთებზე გადავლილი მწყემსების სტვენის
და ქარის, ფოთოლცვენითურთ,
შენამდე ახლა სიმღერით რომ გამოემართა.

და მხოლოდ შორიდან შემიძლია გავიფიქრო,
როგორ დააწყვე ხელები მაგიდაზე,
როგორ გაშრი
და გაიფიქრე, რა შეიძლება მოხდეს
ზეემკაზე ღამით
ამ პეპლების გარემოცვაში,
ამ ნარნარ ძილში,
თუკი მე ვარ ის ერთი
მიმავალი კაცი...

რა შეიძლება მოხდეს?!..