მეგრულ ფერხულზე

ამა ველს - ნოხს მწვანეს
შვენის რაბამად
ტურფათა, ქალყრმათა
როკვა ერთბამად.

ამოს თქმით, ტკბილის ჰხმით
ვითა მღერიან;
ალვანი მოძრავნი
ვით ირხევიან.

ურთიერთ მპყრობნი ხელთ
წამოსვლად ჯაჭვად,
ხან წყნარად, ხან ჩქარად
ცეკვობენ რგვილად.

იებად, ზამბახად
და სოსან ვარდად
ვსჭვრიტოთ ვით ღვივიან
ფერად ფერადად.

იხარეთ, იხარეთ
ჰე, ბედნიერნო,
მიწისა ძლიერის
შვილნო ძლიერნო!

შევსწიროთ მადლობა
მადლსა უფლისას
და ყოვლსა მიზეზსა
ამ განცხრომისას.