შენ მე ყოველთვის მომცემ წყნარ სადგურს...

 შენ მე ყოველთვის

 მომცემ წყნარ სადგურს

 სულთ დასამკვიდრებს

 და მშვიდთა ცათა ამოენთება

 ვარსკვლავი კიდეთ,

 დაუბრუნდებათ თავისი ფერი

 დიდებულ ნაძვებს

 და კვლავ სიჩუმე მოიცავს ყოველს,

 ვითარცა ტაძრებს...

 განძად გპოვებდი: მექმნები შიშად

 და არა ლხენად...

 თუ ჩაქრე, მეცა მივდრკები ქრობად,

 ფოთოლთა ცვენად...

 თუ არა - მუდამ დამიბრუნდება

 ჩემივე რწმენა,

 მზე დიდებული - 

 ვით ლამაზ მინდვრებს...

 შენ მე ყოველთვის

 მომცემ წყნარ სადგურს

 სულთ დასამკვიდრებს.