ვაი, სიწმინდეს..


ვაი, სიწმინდეს შელახულს დიდად,
ვაი, ქებათა, რასაც თქვენ სცრიდით,
ხატთა მათ, რომელთ ჩვეული რიდით
და სასოებით
უყრიდით მუხლსა!
თურმე... ღალატის ყვავილებს შლიდით,
„რაინდნო“, - წმიდათწმიდასა ყიდდით,
გულსავსეობდით ცარიელ გულსა!
სატანის ხატად
სახეს იცვლიდით!
თქვენგან დასაცველს...
ვაი, სიწმინდეს!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი