თითქოს კუნძული სადმე..

თითქოს კუნძული სადმე, -
ქართა სტვენას და ძახილს
ეხმაურება ცის ქვეშ
ეს... ერთადერთი სახლი.
სოფელი რიგით ყოვლით:
კაკლის ხეების კარვით...
უვით ცხვარი და ძროხა,
ძაღლი ყეფს, ადის კვამლი...
იქვე ძველისძველ ციხეს
სული წინაპრის ზვაობს, -
მტერს ჩაუკეტოს ქართლი...
რაზე ირჯები, ძმაო?
შენც გაიგონე, ბიჭო,
ჩასანგრებულო სანგრებს:
რასაც შესწირე თავი,
ჩვენვე ვნაცრავთ და ვანგრევთ!
თითქოს კუნძული სადმე,
ქართა სტვენას და ძახილს
ეხმაურება ცის ქვეშ
ეს პაწაწინა სახლი...