შემოიკრიბნენ ტაძრად გლეხკაცნი..

შემოიკრიბნენ ტაძრად გლეხკაცნი,
კუთხეში ჩუმად, თავისთვის მიდგნენ...
მწუხარს,ნაღვლიანს გესროდნენ მზერას,
როგორც სასწაულს, მოვლენის ციდან...
დავიწყებოდათ მიუწვდომელი,
კანდელი ხატთან ობლად კრთებოდა,
ო, მიწისაკენ მოქცეულ სულებს
ცა და ციური დავიწყებოდათ.