ქალაქური წვიმა

წვიმს ქალაქში, ქალაქურად წვიმს,..
სკვერს კითხულობს წვიმა, როგორც გაზეთს...
ჩვენ გვერდიგვერდ მივაბიჯებთ გზაზე,
მე მას ვუსმენ, როგორც ღმერთის ჰიმნს;
ის კი – წვიმს!

წვიმს – ცა წურავს ღრუბლებისგან წვენს,
მე ვჩერდები ერთ მოწყენილ სახლთან...
საფიქრალი არასოდეს მაკლდა,
ეს წვიმა კი, როგორც ძვირფას ძღვენს,
საფიქრალსაც მძენს.

წვიმს ქალაქში, ისევ ისე წვიმს,
რაც კი იცის, აღარაფერს მალავს:
დარდით დაღლილ და ფიქრიან ქალაქს
ყელზე ჰკიდებს თავის ურიცხვ მძივს...
წვიმს!