პირ ზამბახნი

პირ ზამბახნი, ღაწვნი ვარდნი სად არი?
სახე სავსე მთვარის მზგავსი, სადარი;
ბროლის ცაზედ ქუფრად ხალნი იმკობის,
ყორნის-ბოლო მშვილდ-ქამანდი სადარი?

გიშრის ტბანი განზიდულან სადარად,
წარბთა და წამწამთ ისარნი სად არი?
შენი ტრფობა საიდუმლოდ მესახა,
ეშხთ მიზეზნი სურვის ბანგი სადარი?

დიახ გშვენის ეგ სირტურფე ნაზობა,
ბესიკის მოლხენის დანგი სადარი?