მახსენდება დაღუპული ცხოველი


ცაცებს ვეღარ შემართავ,
ვერც ბოსტნეულს დასუნავ...
შენი სული, პაწია,
სად დაცოცავს, ზაზუნავ?!

ცხვირი ბურბუშელაში
ვეღარ შეგიმალია...
აღარც მინდა, რო ვნახო
ცარიელი გალია.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი