წვიმაში მოხვედრილი

არ მეგულები, არ მიხარიხარ,
მოდის მდინარე, დამდორებული...
პრიალებს ხიდზე რკინის ხარიხა,
მივყვები, ბედთან დამდურებული.
აღმა და დაღმა დამღლის ხატება,
ვარ შენი დარდის დამტარებელი,
ტუჩზე ღიმილი არ გეხატება,
ჩემი ღრუბლების გამდარებელი.
სიჩუმეს, მტანჯველს, დრო გაეყინა –
ჩემი დამფლეთი, ამტირებელი,
იწვა, იცდიდა ჭრელი ქვეყანა –
აღმართზე ჩემი ამტარებელი,
ცის პატრონს თვალში ცრემლი ეყენა –
ზაფხულის გამაზამთარებელი.