ბინდდება ..
ბინდდება. შორს ვარ მე ახლა, შენს აულს დავცქერ ჭოგრითა. ოჰო, - სტუმარი გეახლათ, - ნეტავ რა ჩიტი მოფრინდა?.. ცხენდაცხენ იცდის კარშია, გამოეგებე ცქრიალით. ვინ არის? იქნებ ვაჟია!.. ვეღარ ჭრის ჭოგრი ტიალი... რა უჭირს: - თქვენთან გაითევს, მოულხენთ, როგორც მეგობარს, სანთლად მაგ მზერას აინთებს, ვახშმად ეგ ღიმიც ეყოფა... ბინდდება... ცხვარი დავანდა... მოსთქვამს ჩანჩქერის ჩქრიალი... თითქოს ბალახზე დავარდა, - ფართხალებს გული ტიალი...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი