პაემანი
მთამ გადივარცხნა ქოჩორი მრძამის, ბარს აღარ უნდა ნისლებს მონებდეს. წავიდეთ სახლში, დავტოვოთ ღამე, _ იქნებ მთა ჭალას თავს აწონებდეს. მიწვა ქედებზე ქარი – არჯალი, მარტო არაგვი გარბის არულით, იქნებ ნიავის ნელი ჩურჩული არის ბაასი სასიყვარულო?… იქნება ტრფობის ფიალას სვამენ მოლნი მოღლილნი წყაროს ებანით. შევიდეთ სახლში, დავტოვოთ ღამე, ბუნების თრთოლვა და პაემანი.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი