ამაოდ ...


ამაოდ მიხმობ!
ხომ სულერთია:
ჩვენ ვერასოდეს ვერ დავზავდებით.
შენი საუფლო ხევსურეთია,
მე – სამყაროშიც ვერსად ვთავსდები!

მე – მზისკენ მფრენი – მივარღვევ პირქარს
და თუ შენც ჩემს გზას დაეხარბები,
მოგეწვის ფრთები, ვითაარ იკარს,
და ზღვის უფსკრულში დაიხარჯები!
გაქრა წარსული, ძველ სურათივით,
და მისი ხსოვნაც, ვხედავ ხავსდება…
შენი საუფლო ხევსურეთია,
მე – სამყაროშიც ვერსად ვთავსდები!
ამაოდ მიხმობ!
ხომ სულერთია:
ჩვენ ვერასოდეს ვერ დავზავდებით

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი