ამაოდ ...
ამაოდ მიხმობ! ხომ სულერთია: ჩვენ ვერასოდეს ვერ დავზავდებით. შენი საუფლო ხევსურეთია, მე – სამყაროშიც ვერსად ვთავსდები! მე – მზისკენ მფრენი – მივარღვევ პირქარს და თუ შენც ჩემს გზას დაეხარბები, მოგეწვის ფრთები, ვითაარ იკარს, და ზღვის უფსკრულში დაიხარჯები! გაქრა წარსული, ძველ სურათივით, და მისი ხსოვნაც, ვხედავ ხავსდება… შენი საუფლო ხევსურეთია, მე – სამყაროშიც ვერსად ვთავსდები! ამაოდ მიხმობ! ხომ სულერთია: ჩვენ ვერასოდეს ვერ დავზავდებით
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი