მარტის წვიმა

შენ ვერასოდეს ისე ვერ დაწერ,
როგორც წვიმა წერს მარტის პოემას:
ჯერ ბარს გაულღობს გათრთვილულ ღაწვებს,
მერე კი მთებთან მართავს პაემანს.
შემდეგ მიწიდან ბალახს ამოხეთქს,
ფერად სიმღერად ყვავილს ამოყრის:
ფრთხილი ფოთოლი ხეზე ამოდ ფეთქს.
ანცი არავი მოლზე ამოდ ქრის.
ფრინველებს დაღვრის ნაირ ჰიმნებად
(კლდეზე შურთები, იქვე ქედნები…)
ო, მარტის წვიმა დიდი ვინმეა,
შენ, აბა, იმას ვით შეედრები.