ღამეული თვითმკვლელობა


ღამემ შემხუთა…
აღარ შემოდის
სარკმელში შუქი გარიჟრაჟული,
ბარბაცებს ბინდი, ვით ბეგემოტი,
არ ტყდება ზეცის კარი დახშული…
ხელის ცახცახით ვნახულობ ასანთს,
აი, ხანჯალიც – ფხამომახული.
წყეულო ღამევ, მე მოგცემ ლაზათს,
ავანთო გული – ნათლის მსახური!!!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი