ხუცესი შენს თავს ახვეწებ გამჩენს ..
ხუცესი შენს თავს ახვეწებ გამჩენს, ხატი კარს ხალხი დამდგარა ჯგუფად. მე გულში ეჭვი როგორ არ ჩამრჩეს: ასე გულდაგულ რასა სთხოვ უფალს? რასა სთხოვ უფალს მერყევი მზერით, მწუხარე მზერით და ურვის ჩემით? „უსმინე, ღმერთო!“- ხმობს ხევისბერი, „ჩემი ქმენ, ღმერთო!“- მე ვამბობ ჟინით. „ჩემი ქმენ, ღმერთო!“-მე შევთხოვ უფალს და მსხვერპლის სისხლიანს იღებს გამჩენი. მე შენთვის ურვა მსხვერპლივით მღუპავს და ეგ საკლავიც გულია ჩემი. რასა სთხოვ უფალს?- იქნებ ჩემს რაყიპს ავედრებ გულით მოცახცახეთი? ეს რომ ვიცოდე,-ცერბერის ყეფით „წყეულიმც იყავ!“ მოგაძახდებდი. ხუცესი შენს თავს ახვეწებ გამჩენს, ხატის წინ ხალხი დამდგარა ჯგუფად. მე გულში ეჭვი როგორ არ ჩამრჩეს: ასე გულდაგულ რასა სთხოვ უფალს.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი