ალვის ხეები მშვილდისარს ხრიან
ალვის ხეები მშვილდისარს ხრიან, მთვარე ანათებს ვარსკვლავთა ცხრიანს, ჰქრის მეტეორი ციერთა უბნის - ღრუბელიც მიდის, ღრუბელი ბუბნის. აჰ, ეუბნება - ცრემლების ნამმა, გთხოვთ მოისმინოთ, ძვირფასო დამა, ვით სიყვარულის გამქრალი სხივი, დაუბრუნებელ დროთა მესსივი.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი