გამომეცხადე!
სულს ბორკილები რისთვის დაადე? რად შემჭერ ფრთები, კაეშნის ბადე? სტირიან მთები.. მოსთქვამენ ფრთები.. გეძახი: ვკვდები... გამომეცხადე! დაიმსხვრა სული ფრქვეული ცამდე, გაჰქრა ფარული ცის სიდიადე. აღმეძრა წყლული, სევდით მოკლული, ატირდა გული: გამომეცხადე! ლანდებათ ვნება რად გამიხადე? სულს მოსვენება რისთვის უქადე? შავ ფიქრთა კრება კვლავ აღარ ცხრება და გევედრება: გამომეცხადე!
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი