დილა


თვალუწვდენი, მღელვარე ტბა
მზის სხივების ცეცხლზე გათბა...
ვარდს დაეცა გულზე წვეთი -
ცის წიაღით მონაკვეთი.
შეფართხალდა ცის ტოროლა
და მიდამო აათრთოლა!

აჭიკჭიკდი ტოტზე, ჩიტო,
იბრჭყვიალე, მარგალიტო...
და ხრიალით შავბნელ ხევში,
ნიაღვარო, გადაეშვი!
მსურს ნაღველი საბოლოვო
თქვენს უბიდან ამოვწოვო!..

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი