ზამთარი ძნელი

ზამთარი ძნელი, ყინვა ფიცხელი.
გამწარებული სულის სიცხელე,
ამაოდ ყინვის განგულებას გლოვს,
გადაუღებლად თოვს.
სახლები აივსო თოვლით,
ქუჩები აივსო თოვლით,
შუშაბანდს ცვივიან კეცები,
სიცივისაგან დღე იკეცება.
მოკლული ეცემა ფრინველი,
მე შენზე მაწუხებს წუხილი,
გულიდან გრიგალი
ყვიროდა წუხელი:
შენ არ გაქვს სენაკი, შენ არ გაქვს სართული,
სადა ხარ, ვინ იცის
არც ტკბება ჰაერი,
არც ცხრება ჟინი ცის
თავისი უჟინო სიმძაფრით გართული.