თვალს ნაზი და მთვარეული..
თვალს ნაზი და მთვარეული აღელვებენ ლანდები, ვიყავ ლხინში ჩარეული - ღვინით თვალანანთები. უცებ გაჩნდა ტრიანონის კოშკში გულის ნდომანი, დე-გრიესა და მანონის სევდიანი რომანი... მივაფრენდი ამაყ მერნებს, ჭიხვინებდნენ მერნები, - სასახლეებს და ტავერნებს ცვლიდნენ სხვა ტავერნები. და ვხედავდი, როგორ იღებს სულს ვედრება ხალისის, და ვხედავდი ცისფერ ნიღაბს მხოლოდ ერთი ქალისას.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი