მთა


ის, მოწყვეტილი ყოველგვარ საგანს,
გაიყურება შორს დაჟინებით,
სადაც მხარეა გაუგებარი,
სავსე წუხილით და დაშინებით.
და აი, ჩნდება ჰაერში რაში
და იფარება გველის სლიანი
და ედევნება მირაჟს - მირაჟი
შეშინებული და ნისლიანი.
შეტაკებები მკაცრი და მწარე
ეფინებიან ველებს მზიანებს,
გამოჭრილი აქვს ყელები მინდვრებს,
როგორც დაღუპულ ადამიანებს.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი