0 214

მოგონება ჩვენი ჭალისა


საღამო ხანად ჩალანდრის ცხენი
მე მაგონებდა გორებს შორებელს,
ფშანში ლანდივით დასცქეროდნენ ხენი
ბინდის მეგობარს მოუშორებელს.

ცამ მოგონება გადუხალისა
მას, ვისაც სწამდა ღამის ფერები,
ეს იყო ქარი ჩვენი ჭალისა
და შემოდგომის ჩალისღერები.
კომენტარები (0)