მშვიდობიანი
ხეებით მზისგან დაეცა ჩერო, გულზე ვერ ვიტყვი ეხლა: ლოდია, მას კვლავ ახარებს ზღვის რომანსერო, ტყის პასტორალი და მელოდია. კი არ ხმაურობს ჩანგი; დაგვითმეთ! და სიმნი მისნი კი არ ჰკივიან - ზეცა სავსეა მშვიდობის რიტმით, ცა, მიწა: ერთი და იგივეა!
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი