მშვიდობიანი


ხეებით მზისგან დაეცა ჩერო,
გულზე ვერ ვიტყვი ეხლა: ლოდია,
მას კვლავ ახარებს ზღვის რომანსერო,
ტყის პასტორალი და მელოდია.

კი არ ხმაურობს ჩანგი; დაგვითმეთ!
და სიმნი მისნი კი არ ჰკივიან -
ზეცა სავსეა მშვიდობის რიტმით,
ცა, მიწა: ერთი და იგივეა!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი