რაც იქნეს - იქნეს
როს სიბნელეა და გზას ვერ ვიგნებ, მენატრებიან ფრთები თეთრები, მაინც არავის არ ვევედრები: გზა გამასწავლეთ, გავიდე იქნებ. იქ სასიკვდილო მახვილებს იქნევს ყველა ჩონჩხები, ყველა ცხედრები, მაგრამ არც კვნესა, არც დაყვედრება: წინ, გაბედულად! რაც იქნეს, იქნეს!
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი