სანამ არ დამსხვრეულან


სანამ არ დამსხვრეულან
ქნარები და არფები,
ლირიული განდგომის
სიმებს დავეხარბები.

სანამ არ გადამჭკნარან
ბაღში ვარდთა ბარდები,
მიწავ, ნუ გეცოდები,
ცაო, ნუ გედარდები.

კოშკი ჩემი მაღალი
ადის დროთა ქროლამდის,
მას მრავალი ბურჯი აქვს,
ყველა მხოლოდ ფოლადის!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი