ტუია
მწვერვალთან, სადაც ჰყვავის ტუია, დგეხარ - ცისფერი. საღამოვდება და სიყრუეა მოპირისპირე. ასე - ტუია და ცა უსივრცო სულს ეხამება - ასე არასდროს არ დაივიწყო ეს შეღამება. ასე - სავსეა ღამის ფიალა სიცოცხლე, მიწა. ასე - ტუიამ გაიშრიალა, და გაიღვიძა. ასე - ცისკარმან მიმოაფინა ვარდი თუ ია. და კვლავ ახალი სიცოცხლის წინა დგეხარ, ტუია.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი