ყვავილებს თეთრებს
შურით იფარებს ანგორის ქურქებს, თვალს იმედი აქვს თოვლის დადნობის, - ყვავილებს თეთრებს, ყვავილებს ურგებს ამაოდ ისვრის უბე ტატნობის. მთიდან ჩამოდის ასრქა, ასთითი, უფარებელი და უთმო ცხვარი. ხევებზე ხევებს გადააზრდიდი - ფანტასტიური ხუროთმოძღვარი. იელვებს შუქი - სამართებელი, ხევებში გდია თეთრი საყელო, ვიღაც სიკვდილის დამმართებელი დგას უცნაური და უსახელო.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი