ყოველი დღე

ყოველი დღე ათარიღებს
ფართოდ გაშლილ შრომის ქებას,
რომ მუდმივად იგი იღებს
ლეგენდარულ გამარჯვებას.

თბილისს სიცხის ხურავს კალთა,
სწვავს სახურავს, ხეთქავს კედლებს,
მაგრამ დახეთ ორთქლმავალთა
შემკეთებელ ქარხნის მჭედელს.

ძლიერია მისი ხედვა
და ფრონტი გრძნობს, თუ როგორ მან
სულ ერთ დღეში გამოსჭედა
ხუთასი დღის საქმე, ნორმა.

აღწევს საკავშირო რეკორდს,
ხმა მიჰყვება ლიანდაგებს,
და რკინიგზის რიტმი რეკავს,
რომ მას საქმე, საქმე აქებს.