ცამდე ალბათ ბევრჯერ ადის შადრევნების ვედრება, დამტვრეული სიფერადის სულით შემოთეთრება. ობოლ დობას, ვარდთა კონებს, დროთა ფუჭად სიოხრეს, იგი ისე ვერ იგონებს, რომ არ ამოიოხროს.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2025
0 კომენტარი