შემდეგაც, მაინც
უკანასკნელად მესმოდეს შენი ზექვეყნიური, უკვდავი ხმები, მსურს თავზე მადგე განსვენების ჟამს, ვით ანგელოზი სულის მიმღები. არ მჯერა, ხსოვნა რომ გაიფანტოს, შენზე ლოცვაში აღმონაცენი, ის თვით სიკვდილის შემდეგაც, მაინც სამარადისოდ შენია, შენი.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი