შენს ფენილზე მიდი-მოდის


შენს ფენილზე მიდი-მოდის
ათასგვარი მგზავრი,
მიაქვს-მოაქვს მრავალ შფოთის
ოცნება ან ჯავრი.

ყოველნაირს იტანს ტეხილს
შენი გული ლოდის,
ზოგი ეტლით, ზოგი ფეხით...
ფოსტაც მიდი-მოდის.

მიაქვს, მოაქვს ბარათები
შენს სივრცეებს მარადს,
მხოლოდ ბეკს რა ემართება? -
ვერ ეღირსა ბარათს.

ელის, როგორც ამოხეთქვას,
ელის, როგორც მადანს,
მაგრამ მცირე რამე ფეთქვა
იმამდე ვერ ატანს.

საყვარელ გულს შენ აშორებ
და მის გულსაც ბზარავ,
ბერლინამდე ვარშავიდან
მიმავალო შარავ!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი