მზე. ალიონი. ქუჩა. მასივი. ..


მზე.
ალიონი.
ქუჩა.
მასივი.
ნაწვიმარი გზა.
თითქოს ეწევა
ვიღაც ყალიონს;
ორთქლით ავსილი
ცის კიდურები
-დილის ფერწერა.
მაღვიძარის ხმა
(რეკავს მესამედ).
ზუსტად ასეთი წასვლა კარიდან
მე მეჯავრება ჭირის დღესავით.
და საათს ვუცქერ: რა დრო გავიდა.
......................................................
ისევ ვერ ცდება მწვავე ბუნებრივ
მოვლენებს ლექსი-მალე იწვიმებს,
მაგრამ ოთახში შენ მეგულები
და არხეინად ვხვდები სიცივეს...

წყარო: urakparaki.com

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი