ფედერიკო ფელინი

ბექა აბუთიძეს

ჩემ მეგობარს უნდა ალფრედ ნობელის
პრემია და მეტიც-მილიონერის
ჯიბე,
იქვე ყველა სხვა მეზობელის,
ყველა ნათესავის
და ახლობელის
გაოცების თუ რაღაც სხვის შედეგად
აწეული ცხვირზე "რეიბანები",
აივანზე კედლის ამოშენება,
ზედ მეტალოპლასტიკური კარები.
ჩემ მეგობარს პოეტობა მობეზრდა,
ინტერნეტიც...კაფე...მიწერ-მოწერა.
პოეზია ძროხა არის ღობესთან,
ბებიამ რო გომურს მიღმა მოწველა.
სიტყვა უნდა მოდიოდეს რძესავით
ჩხურუუ,ჩხურუუ..ჩადიოდეს ვედროში.
სილაღე და სიმარტივეც ეს არი,
პოეტებიც ჩვენა ვართ და მედროშე
ყველა საქმის დამითმია ლენინურ
ეპოქისთვის.
ამხანაგო,ნუ ღელავ!
შენ დარჩები-ფედერიკო ფელინი
კადრით-როგორ შეგაწუხა უღელმა!

წყარო: urakparaki.com