ინანა, მე სუსტი გლეხი ვარ
მზისფერი მაისიც მივლიე, ვაშლებიც დამწიფდა შაქარა. მე ახლა დავეხსენ იანვარს, ღრუბლებს ვდევ მინდია-შაქანი. მე მთვარის ყურება მომბეზრდა, შენ მინდა გიყურო, ინანა. ლანდი ვარ ხიმიან ღობესთან, და ყოველ დათრობას ვინანებ. შეხედე,მზე მოდის -უთუა, რაღაცა წამები დილამდე... მე დამღლის სინათლე უთუოდ, ვეკვრები სიბნელის ბინადრებს. ინანა,მე სუსტი გლეხი ვარ ისე,რომ მეფეებს აქადელთ ვუფრთხი და ვემალვი მეხივით ჩვენს ერამდე და აქამდეც. ინანა,მე მხოლოდ ის მინდა: (ოცნება ცხენივით უბელო) ღრუბელზე ვისხდეთ და მისმენდე, ორივეს გვიძლებდეს ღრუბელი.
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი