სიგარეტს და უშენობას ვწევ


ქარი-ქორი
მიწრიალებს სულს,
გულს კრიახი ეწყება.
ჰე,გაფრინდი თუ გაფრენა გსურს.
და ფიქრებიც მოწყდებიან მეწყრებად.
ქურდმა თებერვალმა მოიპარა დღე.
რა ვიცოდი?-ნაკიანი ყოფილა.
ვიმარტოვებ მარტში.
დაგემშვიდობე.
ხელზე ნიკაპდაყრდნობილი პროფილით
მე დაგიცდი.
ასეთი ვარ სულ.
მთვარე-ზეცის ფართო ხალი
ივსება.
აივანზე ფორთოხალი გავწურე,
ვწრუპავ ასე...
მუზის გამოისობით:
გამალებით ვიკვნეტ თითებს,ვწერ.
სიგარეტს და უშენობას ვწევ.

წყარო: urakparaki.com

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი