ომგადახდილს
ომგადახდილ საქართველოს, მის მიწას და მაღალ ზეცას, ჭრილოებით დამშვენებულ მზეჭაბუკის აღტაცებას;' იავნანას, პატარები რომ გვაქცია ჭაბუკებად, საქართველოს პოეტებო, მის დედობას ვუთხრათ ქება! იმ ზენაქარს, იმ ქვენაქარს, აკვანი რომ დაგვირწია, ხან დედურად შეგვიძახა, ხან მზესავით გაგვიცინა; ვინც გვასწავლა მრისხანება, ვინც გვასწავლა გაღიმება, ავდგეთ, ვაშად ავხმიანდეთ, მის დედობას ვუთხრათ ქება! არაგვის და ივრის ჭალებს, რიონის და მტკვრის ნაპირებს, ქსნის ნაპირებს ვინც უმღერა, ან სიმღერას ვინც აპირებს; საქართველოს მამაც შვილებს, - მათი ქება გვეთქვას ბევრჯერ, გორგასალის ნაშიერებს ის ქართული ძვლები შერჩეთ! ის ქართული ძვლები შერჩეს ყველა ვაჟს და ყველა ვაჟკაცს, ლახვრით მტერი დაელახვროს და ვაშას დროს ეთქვას ვაშა!
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი