ვარსკვლავთა ხომლნი...
ვარსკვლავთა ხომლნი აბამენ ფერხულს, სიო მთის მწვერვალს დაჰქროლავს ცივად; ნამი ხის ყლორტებს უკოცნის ტუჩებს, ყვავილის ფურცლებს ესხმევა მძივად. ფოთოლი ფოთოლს ეჩურჩულება, ჩაჰკონებია ვერხვის ტოტი ტოტს; წყარო ანკარა პირს ჰბანს ყვავილებს, ეთამაშება ბუნების წალკოტს. ჩუ!.. სევდის ხმები მოარხევს ჰაერს და მეც ბანს ვაძლევ გაბრუებული, - ტურფავ, ეს შენ მღერ ნაღვლიან ჰანგებს, - თუ შორს ბუჩქნარში ჰკვნესის ბულბული?..
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი