ქალის სიმღერა

ჩემს ლექს მღეროდი, შინაარსი კიარ იცოდი. 
ღიმილ – ქათქათით უგალობდი გადაშლილ ტყე – ველს. 
ვით ნამი ყლორტზე იცინოდი, სულ იცინოდი 
რა ადგილი აქვს შენთან მგოსანს ცრემლების 
მფრქვეველს? 

რად შეგიყარე, ცავ ბნელ ღამეს რად მოგაშტერდი? 
პეპელას ბედკრულს რად მომიძღვენ ცისა ეთერი? 
სატრფოფ ! მე მაგ ლექს სულით თრთოლვით, 
ცრელებით ვწერდი 
და შენ კი მაგრე უდარდელად ღიმილით მღერი?...