ხმა სამრეკლოსთან
- შენ გეაჯები, შენს ვედრებას, გულით ნათმენი, სად წამოსული მონა შენი, მონა ყარიბი: არ დაუკეტო საქართველოს პონტის კარები, არ მომიკვეთო შენს ჯვარს მიწა, შენი ნათელი. რად მეჩვენება ჟამი ჭირთა მოახლოების, რისხვა განგების, შემოწყრომა მა ალ სამართლის; რატომ ჩანს შავად უსაზღვროება აღმოსავლეთის, რად მესმის გლოვა შორი ქართლის სამრეკლოების. რად მესიზმრება ხმალი, ტარში გადამსხვრეული, ტანჯვა, გოდება, ბედშავობა, ცრემლი მალული რად დამდევს ლანდად ბედწამხდარი ჩემი მამული. მამული, შენს ჯვარს მოწყვეტილა და დამწყვდეული. აკმარე ჭირი, მტრის მონობა, სპარსი, არაბი; აშორე ცრემლი, უსჯულოება, წარღვნა, ქარაფი; შენ გევედრები, შენს დიდ გზაზე ლოცვით მარები: არ დაუკეტო საქართველოს პონტის კარები“.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი