არა

 არა, არ ღირან ეპოქები, რომ მათთან დარჩე
და ან დაარქვა გარდასულ სივრცეს შენი სახელი,
ერთი,მოკვდავის სევდა,უფრო სრულია,ვიდრე
სამყარო,
შენც ხომ პატარა ყვავილი გერჩივნა,ქარიან
სატურნს,
მიყვარხარ,მიყვარხარ,მიყვარხარ.აი ჩვენი
ხვედრი.
მერე სიჩუმე.