ცოლს

ორი ხე,
ერთიმეორეზე უფრო შიშველი,
ორი სიკვდილი,
დაღლილმა მიწამ იშვილა,
გაჩნა მესამე,
ალბათ იმ ორის საშველად 
და ერთს შესწირა 
სული თვისი სავსე სიმშვიდით.
ზამთარია
და ყოველ მათგანს ცალ-ცალკე ათოვს,
ორნიღა დგანან გაშიშვლებულნი,
ორივე მარტო.