სიკვდილისპირული
შევსუტავ ცივ ჰაერს, წყვდიადში არეულს, ვარდიდან მოვხვრეპავ საყურეს ნამისას, ლანდებიც მიფრთხიან შეშლილს და მთვარეულს, შენს მეტი ვინ მომკლას ამ შუაღამისას! შენს მეტი ვინ მითხრას – არ გელის სიბერე და – ვაი! რითმებიც მაგასა ყვირიან.... თუ მოსვლით სიკვდილისპირული მიმღერე, არმოსვლით რომ მომკლა, რა გასაკვირია.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
1 კომენტარი
მშვენიერი პოეზია,აწ გარდაცვლილი ავტორისა,რომლის შემოქმედებას სამწუხაროდ აქამდე არ გავცნობივარ.