ხვალ თმას გადავიპარსავ

ხვალ თმას გადავიპარსავ.
გამომიჩნდება დიდი ცხვირი და დიდი ყურები.
უფრო მკვეთრად დამეტყობა ჭორფლი
და სილურჯე თვალების გარშემო,
როგორც ასწლიანი უძილობის ნიშანი.
ქუჩაში გამოსვლისას
მივიღებ გამომეტყველებას, თითქოს ჩემზე ცხოვრებამ იარა.
ვივლი მკლავების ქნევით
და სიცხისგან ძარღვებამოყრილი ჩემი ხელები
დაემსგავსებიან კაცის ხელებს,
რომელმაც სახლი ააშენა,
შვილები გზაზე დააყენა
და უკანა ეზოში საკუთარი საფლავის ქვას ინახავს.
ვივლი ბეჭებში მოხრილი, ფეხების თრევით,
ცხელ შუადღეში წყლის საძებნელად გამოლასლასებული აქლემივით,
ჩემი ზურგი ამოიზრდის კუზს
და მივიღებ გამომეტყველებას, თითქოს ჩემიდან
სადაცაა რაღაც ამოფეთქავს,
უჩვეულო და მნიშვნელოვანი.

ვივლი ქუჩაში ფართო და უფორმო,
ჩინურ მაღაზიაში ნაყიდი ძალიან იაფი შარვლით,
გამოვჩნდები უფრო დაბალი
და რომანტიკულად ღარიბი.
ადვილად შესამჩნევი ნაოჭები მოშიშვლებულ შუბლზე
და ტუჩების გარშემო
ყველას აგრძნობინებენ, რომ რაღაც მნიშვნელოვანი გადავიტანე.
ამოჩრილი ლავიწის ძვლები და წვრილი კისერი
ილაპარაკებენ, რომ არავინ შემიყვარა
და დიდი ხანია, არავინ მომფერებია.

ვინმე გულმოწყალეს ჩემი დანახვისას გაუჩნდება სურვილი,
სახლში წამიყვანოს და მაჭამოს.
რომელიმე შემხვედრს ვეტყვი, რომ ჩემი თმის სული
მოჩვენებად იქცა და მოსაკლავად დამდევს,
და ვაფიქრებინებ, რომ
ჩემთან ურთიერთობა საშიშია.

ვივლი დაბრეცილი, ცალ მხარზე ჩამოკიდებული
მძიმე, თაგვისფერი ზურგჩანთით
და ვინმე იფიქრებს, რომ სადაცაა ჩემი თავის ნაწილებს
სათითაოდ ამოვალაგებ
და ქუჩის კუთხეში მწვანილივით გავყიდი.

ხვალ თმას გადავიპარსავ,
ქუჩაში გამოვალ
და ჩემი შიშველი თავი იქნება ნიშანი,
რომ ყველაფერი მნიშვნელოვანი უკვე გავაკეთე.
ვივლი დაღამებამდე და შემოვივლი ყველა ქუჩას
გამომეტყველებით, თითქოს ყველა ქვესკნელი უკვე შემოვიარე,
და როცა რომელიმე ცარიელ ბაღში
უჩიტისბუდეებო ხის ქვეშ ნადირივით მივწვები,
აპარსულ, დაბრტყელებულ კეფას
ცივ ქვაზე დავდებ
და მივიღებ გამომეტყველებას,
რომ ძალიან ვიცხოვრე
და ძალიან დავიღალე.