ტელეფონით შელოცვა

"ასოცდაცხრამეტი - ორმოცდათოთხმეტი-
სამოცდაშვიდი..."
გახსოვდეს, პოეტო, და თუ ვაჟკაცი ხარ,
იყავი მშვიდი!
მოკვდი და გაცოცხლდი! იცინე! იტირე!
იფიქრე! წერე!
ღვინო სვი, დათვერი და დასაძინებლად
მიბრძანდი მერე!
ძილშიც გაიხსენე ის ლურჯი სამოთხე,
სადაც ფრთებს შლიდი:
"ასოცდაცხრამეტი-ორმოცდათოთხმეტი-
სამოცდაშვიდი..."
რეკე და იცოდე: ორკაპიკიანი
საუბრის სიტკბო
ისეა, - საკუთარ სახლში ან მამულში
დაბრუნდი თითქო...
ყოფილა ამქვეყნად ბედი, ეს ოხერი,
ნატვრაზე დიდი:
"ასოცდაცხრამეტი - ორმოცდათოთხმეტი-
სამოცდაშვიდი..."